முப்பாலில் ஒன்று

முப்பாலில் ஒன்று..

பட்டும் படாமலும் தொட முயலும்

கரங்களுக்கு ஆயிரம் வோல்ட்

மின்சாரம் தந்தது யார்?

 கூந்தல் கலைத்து மகிழும் தென்றலுக்கோ,

 நுதலில் படிமமாகும்

முத்த அருவியின் வாஞ்சை.

கோடைக்காற்றின் உப்புசத்திற்கு

கலவி முடித்துதிர்த்த

வியர்வையின் வாசம்.

ஊடலுக்கு பின்னான நெருக்கத்திற்கே

காற்றைக்கூட விட மறுக்கும் வேகம் .

கண்மூடி களித்துப் பிறக்கும் தலைவியின் புன்னகை நாடுபவன்,

நீளும் உச்சத்தின் பெருவெளியில் 

மகிழ்ந்து கரைந்து மறைபவளைக் கண்டு 

தவிக்குமவன் உயிர்.

கார் காலம் வர 

கடிதுமுயங்கும் புலிகளைக் கண்டு

வேட்டையாட மறந்த,

 தலைவனது தேரிலிருந்து

விரைந்து ஒலிக்கும் மணிகளின்

ஓசையைக் கேட்டாயோ தோழி.

அதென் தலைவனின் பெருமூச்சென

என்னையடைந்து மலர்த்துகிறது.

.