கல்வி

சுட்டிப் பையனை
பள்ளிக்குள் தள்ளினர்
படி..படி..படி...



காலை மாலை
 கடும்பகல் படி

மூன்று வயதில் துவங்கி
மூவாறு வயதில் முடிய ...

பள்ளி இனி இல்லையென
பறந்தனர் மழலைகள்...

சுறாமீன் வாயென
சமூகம் வரவேற்றது..

திரைப்படம் நோக்கு
திறமைகள் தொலைய..

தொலைக்காட்சியில்
குடும்பத்தோடு குலைய..

காட்டினில் மாநாடு
கவலையில் மாக்கள்..!

மனித நேயம் மறந்து
ஒழுக்கம் குலைந்து
சடசடவென
சாதியினால் பிளவு பட்ட
மனித குலத்தை
எப்படி மீட்பது..?

காக்கை கட்டளையிட்டது
கல்விச்சாலைதனை
சடுதியில் கட்டுங்கள்...

ஒற்றுமையை காகமும்,
துப்புரவை வராகமும்,
நன்றியை நாயும்,
சுறுசுறுப்பை எறும்பும்,
சுதந்திரத்தை புறாவும்,
வீரத்தை சிங்கமும்,
கற்றுத்தர ஆசைப்பட்டன...

உயிர்கள் அனைத்தும்
பிரிவினையின்றி
அன்புடனே
பண்புடனே வாழ,
பக்குவமாய் கற்க,
காட்டிற்கு வாருங்கள்
அழைத்தன மாக்கள்..

மனிதன் வந்ததும்
மறைந்தது வனம்...!
மடிந்தன மாக்கள்..!
மரங்கள் எரிந்தன...!

ஆர்ப்பரித்தது மனிதக்கூட்டம்
அத்தனையும் விலை போயிற்று
அனைத்தும் பணமாயிற்று..

பணம் பணம் -என
பறந்தான் பறக்கின்றான்..
மறந்தான் மனித நேயம்...

மறைந்தான்
அவனும் ஓர்நாள்
புட்கள் தின்றன
கூடழிந்த கோபத்தோடு
பூச்சிகள் அரித்தன
காடழிந்த வேதனையோடு
மண்ணும் தின்றது-உனை
திருத்த முடியாதென..!

உணர்ந்தாலும் மறுக்கின்றான்
மனித நேயத்தை...!