மலைநாட்டினில்

கண்கள் பசுமையின்
குளிர்மையைத் தாங்கி
 உடலெங்கும்  பரவச் செய்த
பரவசத்தில்...

மலையின் அழகை
வார்த்தைகளில் வடிக்க
வளமற்றவளாய்..

 விண்முட்டும் மரங்களையும்
மலைகளையும்
விண்ணுடன் சேர்த்தணைக்கும்
மேகங்கள்....


காற்றும் ,கதிரவனும்
நுழைய முடியாத
காட்டின் அடர்வுக்குள்
உள்நுழைந்து பசுமை
குடித்து வந்த மகிழ்வில்...

எட்டும் வரை தேயிலை
தோட்டப்பாய் விரித்து
மனதைக் கொள்ளையடிக்க...

விழித்து கொண்ட
அறிவு கூற்றாய்...

அளவற்ற மரங்களின் தியாகத்தில்
காட்டின் அழிவில் உதயமாய்
தேயிலைத்தோட்டம்...

குடிக்கும் தேநீரின் சிவப்பில்
மரங்களின் கண்ணீரும்
மனிதர்களின் செந்நீரும்..

எதையும் ஏற்கும் கம்பீரமாய்
பல்லுயிரிகளின் புகலிடமாய்
மலைக்காடு