சித்தார்த்தன்

சித்தார்த்தா

கட்டிய மனைவியை

கொட்டும் இரவில்

தட்டிய தூசென

விட்டுச் செல்ல 

மனம் வந்தது எப்படி..?.

நீ புத்தனாகலாம்

என்னைப்பொறுத்தவரை

பெற்ற மகவை கதறவைத்து

பற்றற்றேன் என்ற நீ

புனிதனல்ல..

நீ சென்றுவிட்டாய்

கேளாத சொற்களை

கேள்வியாய் எனைத்துளைத்தெடுத்த

வேள்வியை உணர்வாயா..

விட்டுச் செல்வது ஆணுக்கு

விந்தை கழித்து செல்வதாக...

எக்காலமும் குழந்தையை

எந்த பெண்ணும் விட்டுவிடாள்

குரங்கு சுமக்கும் குட்டியாக

கங்காருவின் குட்டியாக

நினைவிலும் தோளிலிலும்

சுமந்து திரிந்த என்வலி உணராய்...

சித்தாத்தா உலகம் உனைப் போற்றலாம்...

மனைவி மகவை விட்டு செல்ல

வழிகாட்டிய உன்னை தாயுலகு 

மன்னிக்காதென்றும்...

புனிதர் எல்லோருக்கும்

புனிதராக முடியாது....

சித்தார்த்தா...

மு.கீதா

புதுக்கோட்டை